1. Geografia i język

JAPONIA

Kanji - Nihon – z jap. Japonia

                               

Geografia:

Japonia składa się z ponad 3,000 wysp (głównymi są Honshuu, Hokkaidou, Shikoku,  Kyuushuu i Okinawa - 97% obszaru lądowego), o łącznej powierzchni wynoszącej około 380 tysięcy kilometrów kwadratowych, czyli o 50% więcej niż Wielka Brytania. Liczba ludności przekracza 127 milionów – co stanowi połowę liczby ludności Stanów Zjednoczonych. - 

W krajobrazie Japonii dominują góry i wyżyny, zajmujące około 90% obszaru, w tym 10% to góry wysokie.Jest to kraj w  75% pokryty lasami. Oba te czynniki spowodowały, że zaledwie 10% terenu Japonii jest zamieszkałe (średnia gęstość zaludnienia wynosi 337 osób na km²

Pierwszą stolicą w roku 710r. została Nara, przeniesiona w 794r. do Kyoto. W 1869 roku cesarz Meiji przeniósł stolicę z Kyoto do Edo, zmieniając nazwę miasta na Tokyo (co oznacza "Wschodnia Stolica").

Język japoński:

Do charakterystycznych cech języka japońskiego należą: duża liczba homofonów (wyrazów brzmiących tak samo, jednak posiadających zupelnie inne znaczenia), honoryfikatywność ( o której napiszę więcej niebawem, jako, że temat ten warto obszernie wykorzystać), występowanie tylko otwartych, a więc kończących się samogłoską sylab, czy duża ilość zapożyczeń frazeologicznych, głównie z języka angielskiego.
Jest to język aglutynacyjny (temat bardzo obszerny, postaram się kiedyś Wam o nim opowiedzieć =P).
Język japoński jest klasyfikowany jako największy język izolowany. Jest to spowodowane brakiem podobieństw gramatycznych czy fonetycznych do jakiegokolwiek innego języka na świecie.

Japoński system piśmienniczy składa się z trzech elementów:

1. Hiragana – z reguły najprostsza do nauczenia, służy do zapisywania słów oryginalnie pochodzących z japońskiego (których nie da się zapisać za pomocą kanji) lub części gramatycznych. Warto zapamiętać, że nie jest to alfabet, a sylabariusz (każdy znak odpowiada z reguły jednej sylabie – wyjątkiem będzie tu ,,n’’)

2. Katakana – kolejna forma przedstawionego wyżej sylabariusza. Służy do zapisywania zapożyczeń z innych języków (których jest na pęczki w języku japońskim), oraz wszelkiej maści imion gaijinów takich jak ja, czy Wy wszyscy, którzy to czytacie :)

 

3. Kanji - to znaki ideograficzne. Pochodzą z języka chińskiego. Pierwsze znaki dotarły do Japonii poprzez Koreę na początku IV w. W języku japońskim występują 48902 kanji, ze względu jednak na tak wielką ich ilość, nie są w pełni stosowane przez Japończyków. Każde kanji posiada po kilka znaczeń, po kilka sposobów odczytań a co najważniejsze część słów mimo, że brzmi podobnie posiada różne kanji. Dlatego niezwykle istotne jest by znać te znaki, żeby móc w miarę sprawnie odczytywać tekst japoński. Aby móc sprawnie czytać gazety czy książki należy znać 1945 znaków kanji oraz, oczywiście, wszystkie znaki kany. Warto zauważyć, że Japończyk z wyższym wykształceniem zna około 5-6 tysięcy znaków.

Na tym dziś zakończę, żebyście mogli przyswoić sobie to, co właśnie przeczytaliście. Jeśli znajdziecie jakieś nieścisłości, lub macie jakieś pytania – piszcie, postaram się odpowiedzieć (w końcu sam wciąż się uczę i jak każdy leniwy student mogłem natrzaskać byków :P ).